Verslag Kitty jaarconcert 2019

 

   AMTG jaarconcert op 7 april 2019


"….en het thema voor ons volgende jaarconcert is JAZZ” vertelde Nelleke vorig jaar tijdens een repetitie. Jazz? Hallo zeg, wij zijn AMTG, een mandoline orkest en geen Jazz orkest. Dat wordt dus niks. Toen ze ook nog zei dat niet alleen AMTG maar ook zijzelf uit haar comfort zone werd gehaald, zonk de moed helemaal in onze schoenen. Vanaf dat moment duwde en douwde Nelleke aan het nummer First jazzy Impressions, bijna elke repetitie. Er werden twee Nederlandse jazz grootheden Tim kliphuis (jazz) violist en Paulus Schäfer gypsy jazz gitarist ingehuurd, dat stelde ons enigszins gerust maar ja, we moesten zelf nog het jazzy soundje vinden.

In januari werd hiervoor een workshop georganiseerd met Tim Kliphuis. Een repetitie lang kregen we foefjes en trucjes van hem te horen en toen begon langzaam het vertrouwen te groeien en werd de muziek steeds leuker. Alleen toen moesten we weer een nummer uit ons hoofd spelen. Help, gauw alle noten stiekem noteren en oefenopname op de website gezet.
Altijd sneller dan verwacht, was het zondag 7 april. Zouden er wel genoeg kaarten verkocht zijn? Zal de muziek wel in de smaak van het publiek vallen, zullen de artiesten nu eens op tijd komen en het belangrijkste, zal de jazz muziek een jazzy soundje hebben? We zouden het deze middag te weten komen.

Natuurlijk werd er niet alleen Jazz gespeeld. Het concert werd geopend met de klassiek werk van Corelli en verder was er muziek van Andriessen en Becker. Geniale vondst van Nelleke was het in 3 stukken knippen van The Red Back Book van N. Gladd, zodat het jazz geluid al door het hele programma sloop. Maar het belangrijkste was toch wel dat het Jazz nummer van Blettenberg gedreven gespeeld werd en ook echt als Jazz klonk, mede dankzij Lenie die de moeilijke solo swingend voor haar rekening nam.

Na de pauze kwam het Duo Tim en Paulus en die zweepte het publiek meteen op. Gejuich en groot applaus voor deze twee kanjers. AMTG schoof na hun optreden aan en begeleidde het duo met een Blues nummer van het concertino van Gunsenheimer. Daarna zweepte Nelleke, Tim, Paulus en AMTG het publiek op met een prachtige vertolking van Zwarte ogen. Wauw, wat was dat leuk. Zelfs de toegift, jaja zonder muziek, ging geweldig goed. Wat waren we trots en wat was het publiek enthousiast.

Dank je Nelleke,voor je tomeloze inzet en motivatie om dit concert mogelijk te maken.
Dank aan iedereen die kaarten heeft verkocht voor dit concert, zodat de zaal helemaal vol was. Dank aan het publiek dat zo massaal gekomen was en zo enthousiast reageerde op onze muziek. Jammer dat de solisten toch weer te laat voor de generale waren. Maar, dat mag de pret niet drukken. Het was een topconcert.

Ik ben nu toch wel benieuwd wat het thema van het volgende jaarconcert gaat worden. En twijfelen aan de muziekkeuze van Nelleke? Nee, dat gaat niet meer gebeuren

Kitty