Volendam 13-02-2000

 
 
RECENSIE VAN EEN CONCERT m.m.v. A.M.T.G.

Het Volendams Vocaal Ensemble organiseerde zondag 13 februari 2000 het Midwinter-concert. 700 muziekliefhebbers waren naar de kerk gekomen.

Een concert met alleen begeleiding aan de vleugel, kan eigenlijk al niet meer. Het publiek vraagt tegenwoordig om meer. Dat heeft ook het V.V.E. begrepen. Daarom werd het Amsterdams Mandoline Orkest AMTG uitgenodigd voor dit concert. O.l.v. dirigent Carlo Malizia speelde dit gezelschap heel mooi; Solo speelde het orkest "SiciliĆ«nne", hetgeen prachtig over kwam in de kerk. Na het "Piacer d'Amor" door het Volendams Vocaal Ensemble, begeleidde het orkest hierna tenor, sopraan en koor bij een viertal Napolitaanse volksliederen, die bij een ieder wel bekend zijn. Men waande zich in ItaliĆ« op een zwoele zomeravond. "Piscatore é Pusilleco" was heel goed met Bardini, koor en orkest, "Ciribiri bin" met de uitstekende sopraan Eva Depoltova oogstte al een ovationeel applaus. Hierna volgden twee hoogtepunten voor de pauze met "O Marenariello" en "Santa Lucia", bekende nummers welke een staande ovatie opleverde van het dankbare publiek.Ook na de pauze bleef het concert boeien.
 
'Voor de nodige afwisseling speelde het Amsterdams Mandoline Orkest de "Pizzicato Polka", en samen met de tenor Gaetano Bardini "Funiculi, funicula", "0 sole mio" en "0 surdato, namurato".

Solo speelde het orkest hierna de "Offenbach melodie" en het V.V.E. "Petersburger Schlittenfahrt" en "Sag' beim Abscheid leise Servus".

De sopraan Eva Depoltova maakte hierna solo haar opwachting met een uitstekende vertolking van "Parla Walzer" en samen met het dameskoor en orkest "Cuffiette e Zoccoli" uit de operette 'Venite a Volendam'. Het slotnummer van dit prima concert was "0 Grande sommo Dio" met Gaetano Bardini, koor en orkest. Na het ovationele applaus en het geroep om meer, werd dit nummer nog een keer vertolkt als toegift, en was het concert afgelopen om 23.15 uur. Een lang muzikaal avondje dus. Maar daar maalde niemand om, want men had volop genoten; Blijde gezichten, niet alleen bij het publiek, maar ook bij de medewerkers.