Heemstede 12-04-2006

 

WEER EEN FANTASTISCHE MUZIEKMIDDAG OP 'WESTERDUIN' IN HEEMSTEDE.

In het kader van de maandelijkse optredens had de Evenementencommissie dit keer het Amsterdams Mandoline Orkest uitgenodigd. Al twee jaar eerder verzorgde het wat kleinere Amsterdams Mandoline Kamer Orkest, waarin deels dezelfde musici optraden, hier een prachtig concert. Vandaar!

Westerduin telt ongeveer 120 bewoners met een gemiddelde leeftijd van 82 jaar.
Het is een 'conglomoraat van aanleunwoningen' voor 60-plussers 'met een lichte, medische indicatie (slecht lopen, rustig aan moeten doen e.d.)'. Men woont hier geheel zelfstandig, maar heeft, zo is de bedoeling, toch wat steun aan elkaar. Thuiszorg houdt constant een oogje in het zijl en zorgt voor hulp als dat nodig is. De maandelijkse optredens hebben tot doel de bewoners wat meer met elkaar in contact te brengen.

Vanmiddag waren dus vooral de liefhebbers van niet al te zware klassieke muziek naar de prachtige, gezamenlijke hal van het vrij moderne gebouw gekomen, om onder het genot van een kopje koffie of thee, een drankje en een hapje (waarvoor altijd voortreffelijk wordt gezorgd), weer eens van prachtige muziek te genieten. Een enkeling was thuis gebleven, omdat men dat 'getokkel' eigenlijk niet zo zag zitten. Waren die mensen tòch maar gekomen, dan hadden zij dit nooit meer zo durven denken of zeggen! Want het werd een middag van de meest verfijnde manier van muziek maken door dit uit 26 mensen bestaande amateurorkest.

 

Dit voortreffelijke gezelschap neemt alle vooroordelen weg die men vroeger misschien, wellicht door het horen van andere amateur-mandoline-orkesten, heeft opgelopen. Het kan dus wel degelijk heel erg mooi zijn met zeer toegewijde musici en een bezielende leiding!

Naast de zeer authentieke klank van de mandoline (aangevuld met enkele zeer mooie guittaren en een prachtige bas, die het geheel nog wat meer body gaven) leek het af en toe wel of je tevens een strijkorkest en wat blazers hoorde. Zo subliem van toon en nuances! Naast de enorme inzet van de musici stellig vooral te danken aan de bezielende leiding van maestro-dirigent Carlo Malizia. Van zijn hand werden ook enkele arrangementen en originele stukken ten gehore gebracht. Niemand die zo goed weet wat je met een mandoline kunt doen. Schitterende muziek! En wat werd er van genoten! Evenals van met name het bekende 'Once upon a time in the West' van Ennio Morricone, waarbij ook de '2de dirigent(e)' (wat heet 2de?) Lenie Kerkhoven het orkest naar grote hoogten wist te leiden. Nog nooit heb ik een (amateur - ) mandoline-orkest zo voortreffelijk horen spelen. Tot in de ziel meeslepend!

Verder stonden op het programma de bij het publiek kennelijk zeer geliefde 'Barcarolla' van Tchaikovsky en de bekende 'Kaiser Walser' en 'Pizzicato polka' van Johan Strauss. Als één stuk zich leent voor 'getokkel op de mandoline' dan is dat het laatstgenoemde stuk wel. Maar het werd een waar feest van zeer grote muzikaliteit. Aparte vermelding verdienen tenslotte nog (maar er was ook nog een 'Petit Suite' van Saint-George, een prachtig 'Tanzstuck' van Schwaen en de opzwepende 'Tango' van Eileen Pakenham) de medley van Russische volksmelodiën 'Wolgaklänge' van Th. Ritter en de compilatie van prachtige melodiën door Carlo Malizia dus meesterlijk gearrangeerd en misschien wat al te bescheiden als 'Uit het Nederlands Volksliederen-boek' op het programma benoemd. Hoogst opvallend hoe bekende melodiën zo tot een heel apart muzikaal beleven kunnen worden samengevat en tòch tot een vreugdevolle herkenbaarheid aanleiding blijven geven. Kennelijk tot groot genoegen van de toehoorders.

Ook het als toegift gespeelde 'Aan de Amsterdamse Grachten' (dat toch al gauw aanleiding geeft tot een wat oubollig gedoe) werd zowel voor de muzikanten als voor de vele zangers en zangeressen in de zaal een stukje echt muzikaal plezier.

Wie ooit bij het woord 'mandoline' aan 'getokkel' gedacht mocht hebben zal dit na deze middag zeker nooit meer doen. 'Oren en ziel strelende, hemelse muziek' is wellicht een betere kwalificatie. Ook al omdat dit orkest onder de zeer deskundige leiding van Carlo Malizia glashelder en haarzuiver speelt, met alle nuances waarom deze eigenlijk eenvoudige, maar toch prachtige muziek vraagt.

Geen wonder dat in het dankwoord de hoop werd uitgesproken dat het orkest nog een lang leven beschoren mag zijn, want de zeer voldane toehoorders willen het over enige tijd heel graag nog eens horen! Jammer dat zo weinig jeugdige mensen met muzikale talenten zich tot de toch zo prachtige mandoline voelen aangetrokken. Misschien moet je er eerst van binnen wat stiller voor worden.

Kortom: Een hoogtepunt in de alweer 5-jarige geschiedenis van 'De Evenementencommissie
Westerduin'. Nogmaals hartelijk dank!
Theo Koops.