Gelezen

De volgende uitspraak kwam ik tegen bij het websurfen:

Zo'n suffe mandoline.

“Een mandoline, is dat niet zo'n ding dat op een gitaar lijkt?” Margreet van Litsenburg, studente kunst- en kunstbeleid, hoort die opmerking maar al te vaak. Ze speelt fanatiek mandoline, in binnen en buitenland. Afgelopen vrijdag was ze met haar orkest Het Consort te bewonderen op een klassieke muziekfestival in Eindhoven.

Dit artikel gaat over een optreden van Mandoline Orkest Het Consort tijdens het muziekfestival La Notte Veneziana in Eindhoven.
 
Het volledige artikel is te lezen via de volgende link: http://www.uk.rug.nl/archief/jaargang32/23/08a.htm

De link naar de website van Het Consort is: http://www.mandolineorkest.nl

 
Uit de Volkskrantblog van 07-07-2008

Sophie is een verstokte vrijgezellin en ze speelt al jaren in een mandoline orkest.
Haar mandoline en het orkest zijn haar grote liefde.

Zij is een mandolinebespeelster ik weet er geen andere naam voor. Je hebt violisten, cellisten, gitaristen, harpisten, fluittisten, paukenisten, trompettisten en ga zo maar even door. Hoe noem je iemand die een mandoline bespeeld, een mandolinebespeelster het kan niet anders. Het instrument heeft een naam maar de bespeelster ervan geen titel. Volgens mij een teken dat een mandolinebespeelster niet serieus genomen wordt. Ik schrijf bewust bespeelster want volgens mij zijn er bijna geen mannen die dit instrument bespelen.
Een beetje vader en moeder weet dat je dat je zoon niet kunt aandoen om dit instrument op te dringen in zijn jeugd, zonder dat hij later de ouders daarvoor diep gaan haten.

Ga voor de rest van het artikel naar: http://www.volkskrantblog.nl/bericht/210155
 
 
Muziek boven de 70

Wij hebben wel een heel bijzondere hobby.
Wij, dat zijn zeven ouderen tussen de zeventig en tachtig jaar oud.

Wij maken muziek ...... niets bijzonders zul je denken. Op een bijeenkomst van de KBO werd er gevraagd naar hobby's die ouderen zouden kunnen gaan doen. Natuurlijk was er kaarten, kienen, koersbal en biljarten. Een mevrouw sprak mijn man aan en vroeg:" Zullen wij weer eens mandoline gaan spelen? Zij had 60 jaar geleden les gehad van mijn man.

 
 
De geschiedenis van Orville Gibson, gelezen op Guitar Inside.
 
Orville Gibson filosofie: Stel hooggekwalificeerde mensen in dienst die zowel over handwerk, vakmanschap, gevoel voor het instrument als over een goed muzikaal oor beschikken.
Al meer dan 100 jaar zijn kwaliteit en innovatie de fundamenten van het succes van één van 's werelds grootste gitaarbouwers.

Orville Gibson werd geboren in New York in 1856. Hij verhuisde in 1881 naar Kalamazoo in de staat Michigan om daar te gaan werken als bediende in een kleine schoenenwinkel. In zijn vrije tijd speelde hij gitaar. De liefde en passie voor muziek brachten hem ertoe om over het design van gitaren en mandolines na te denken.

Begin jaren tachtig van de 19e eeuw ging hij voor zichzelf beginnen en huurde een kleine werkplaats van drie bij vier meter. Hij bouwde zijn mandolines en gitaren van uit elkaar gehaalde meubelen van kwaliteits hout om zo aan goede sparre-, walnoot- en cederhout te komen. Toen Orville Gibson in Kalamazoo in 1894, in zijn klein muziekwinkeltje aan het werk was, kon hij nog niet bevroeden welk een invloed zijn instrumenten in de loop van de geschiedenis van de muziek zouden krijgen.

Orville Gibson creëerde een compleet nieuwe stijl van gitaren en mandolines en legde hiermee de basis voor de productie van één der edelste muziekinstrumenten welk de wereld tot dan toe had gezien. Hij ontdekte dat onbehandelde solide en belegen hout tot de beste resultaten leidde. Geïnspireerd door de vioolbouwkunst construeerde hij zijn gitaren en mandolines niet zoals gewoonlijk met een vlakke, maar met een gewelfde body. Orville 'stemde' het boven- en achterblad tot een complementair resonantiegeheel, door met een beitel zachte klappen te geven. Deze tijdrovende constructie vergde meer dan een maand per instrument. Maar zijn ontwerpen werden direct na hun introductie in 1894 een daverend succes.
 
Ga voor de rest van het artikel naar: http://www.guitarinsite.nl/OrvilleGibson.htm
 
 
Uit de Westvoornse Courant van 26 februari 2009:
Even buurten bij Bep Oosterman-Dubach van Mandolineorkest Cappriccio
 
Het gezin Dubach begon al tijdens de oorlog met musiceren. Vader op gitaar, moeder op viool en de kinderen op mandoline en mandola. Bep legt en passant even de verschillen tussen een mandoline en een mandola uit. De mandola klinkt een octaaf lager, het instrument is zwaarder en ook zijn de vakjes tussen de snaren groter.
 
Ga voor het volledige interview naar: